Ne zaman gözlerini düþünsem, Alýn yazýmda ismin beliriyor... ...
Adýný sen koyduðum düþlerim Uyak düþüyor þimdi gözlerine...
...
Hadi konuþ beni yar! Dilinin öznesi yap ömrümü... . Sesime düþen ismin Susadýðým mavinin anlamýydý sanki... . Ve Sendeki huzur Ýçimdeki aslýna ne çok benziyor böyle... . Hadi konuþ beni yar! Adýnýn baþ harfi ile son harfi arasýnda kaldý nefesim...
. Ben varlýðýný çok ediyorum Kulaðýma küpe olan Sesinin her týnýsýnda..
. Kaç arþýn umut lazým Hüznüne yama yapmaya geldi ellerim... . Hadi konuþ beni yar! Ben her susuþunda cümlelerimi yetim býraktým Bir dua da karþýlþýrýz diye ellerimi hiç yummadým... ...
Huzur yazýldýðý gibi deðil Adýn gibi gülüþün gibi okunuyor yüreðimde... .
Ve
Varlýðýmýn karþýlaþtýðý en güzel gölge sensin Sevdamýn nemi þiir oldu gözlerin sayesinde . Hadi umudu adýn gibi sür ömrüme Sür ki þairliðim utansýn mutluluðun çehresinde
YitikHatýra/Recep Güneþ 06.06.2012-06.07.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
recepguness Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.