Uzaktan en uzaktan -Zelal'e-

Sonbaharý Olmayan Þehirden
Sonbaharý kendinden kaçýrýp
Hüznü iliklerime kadar iþleten Þehir...
Bu þehirden duyduðum her ses,
Hüzün sesinden baþka bir ses deðil Zelal...
Sýrýlsýklam sokaklardan geçerken
Bu þehri terk etmenin,
Ne de fiyakalý olacaðýný düþünmemden olsa gerek
Hayattan son bir nefes alýp gidesim var epeydir...
Ýþte bu zamanlarda küçük zaman yolculuklarý yapýyor hafýzam,
Sen geliyorsun aklýma.
Bilmiyorum ama Zelal ben unutulmamýþlýðýný hatýrlarken,
Sen unutulmuþluðuna yüz tutan hafýzanla nasýlsýn...
Gizlice taþýdýðým isminden, kurtulduðumu sandýðým zamanlarda
Ömür boyu isminin aðýrlýðýný hissettim
Tenimde
Bedenimde
Ve her zerremde...
Senin gözlerinde merhametsiz çakmaya uðraþan bir þimþeði
Benim gözlerimdeyse yaðmaya meyilli bir yaðmuru gördüm hep Zelal...

...

Düþlerim aklýma geliyor arada
Yitirilmeyen
Ambalajý olmadýðý halde
Bozulup bir kenara atýlmayan düþler Zelal...
Kaldýðý yerden çaresizce devam etse de
Bir romanýn en heyecanlý yerinde saklýyorum
Tüm hayal ürünü gerçekleri
Ve ifþa ediyorum tüm gizleri
Unutulmuþluðumu
Sevilmemiþliðimi...
...

Þimdi birazdan saat sabahý gösterecek
Yýldýzlar birer birer sönecek
Durup son kez sessizliði dinlerken
Tek düþündüðüm
Dilinden dökülen kelimelerin verdiði mutluluðu
Hangi ölümlü verebilir acaba ZELAL...

Recep Güneþ (yitik hatira) 29/05/2010
Sosyal Medyada Paylaşın: