1
Þimdi kentlerin bunaldýðý saatler
Ve tanýnmayan
Bir civa hýrçýnlýðýnda küremizi kol gezen hiçlik
Bunaltýnýn kentleþtiði ayinler
Ve buram buram
Akdeniz’e ulaþmýþ bir uzun yolcu
Palmiyelerin altýnda durmuþ
Susmuþ gülümsemesi tebessüm unutulmuþ
Susmuþ þarkýlarý bir bir kementle boðulmuþ
’Kentler kervanlara yüklensin bre: Ve yýkýlsýn haneler’
2
Haydi ölümle baþlamayan þiirim
Kendini yazdýr
--Yürümüþ aðlýyorum vakit yok vakit yok þimdi
Döndüðüm semahlarý eskittim
Çünkü bir efsane tozlanýr
--Otobüs çývacýk uzaklýk uzaklýk þimdi
Sevgim görünmeyenden sahil kentine
Ay oðlan çiçekmisin
--Tül gerilmiþ ay ýþýðým seviþmek seviþmek þimdi
Beynimin küçük selenteresi
Ölümden sonraki uyum
Takýl dalyanlarýma!
Benim cehennemim beþ kala durmuþ
Artýk insanlarýn en güzeliyim
--Vakit yok diyorsam yalan; kýyamet kýyamet þimdi
3
Ey yolcular tüttü dað baþý iskelesinde
Kuduz salgýný
Kendimle kaldým
Ey alkol buharýna ovdurulmuþ eklemler
Köþelere ölüm yerleþiyor
Su kadar ýssýz
Ey gidenler biriydim
Hayalarý ürkütülmüþ ve çocuk
Bedevî gecikmeler devþirdi beni
Çok gidildim uz kaldým
Bu þiddet ürüyecek
Paslý diken namlu içi arasat
Dahi köpeklerin sustuðu bir karanlýk sürüsü
Ey ancak kendisine tütün sarabilen acý yolcular
Firari haþhaþ gelinlikleri
Mahþer yok ki
Mahþer yok ki o yumurta düzlüðünde pusmuþ kalayým