Değirmen
Deðirmen
Deðirmen yapmýþlar suyun baþýna,
Mýsýr yok buðday yok, öðütmek için,
Bir erkek yok döker, dönmez taþýna,
Un olsun der durur her bir yok niçin.
Su çaðlar dað aðlar, suyun sesinden,
Deðirmen su satar, iþ yok yüzünden,
Duyarým gelen yok harman yerinden,
Deðirmen su satar yokluk yüzünden.
Yalnýzlýk zor gelmiþ, þu deðirmene,
Yaþlanmýþ aðlarken, bakmaz gelene,
Dert dinler yatmýþ da suyun gözüne,
Su çaðlar o dinler yokluk yüzünden.
Kuþ sesi su sesi, hemen yanýnda,
Hiç durmaz çaðlar su ýrmak yolunda,
Öyle çok kuþ var’ ki, zümrüt dallarda,
Kuþ öter o dinler, yokluk yüzünden.
Kýzýl aðaç söðüt, sarmýþ çevreyi,
Kuþ yermiþ daldaki, olgun meyveyi,
Unutmuþ deðirmen, insan görmeyi,
Her taraf harabe yokluk yüzünden.
Taþlýdýr topraktýr deðirmen yolu,
Ben Yüksel çok gittim, bilirim bunu,
Çok döktüm yollarda, buðdayý unu,
Ne dayaklar yedim onun yüzünden.
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.