böyle zamansýz güneþli, umulmadýk mavi günlerde bir bekleme salonu yalnýzlýðýna bürünüyorum... iliklerimdeki yitik aþký sarhoþ bir unutkanlýða ilikliyorum...
sanki þiirini bilmediðim bir fransýz akþamýnda kaldýrým taþlarýný sayýyorum kalbimin... içimde ayak izlerin, aylak bir yaz geçiyor avuçlarýmdan...
ve ben ne zaman, kiminle seviþsem, hâlâ seni aldatýyorum!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yılmaz Erdoğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.