pencerem boþ bahçesine bakar gri bir lisenin içimde servislere daðýlýr çocuklar ve yürüyerek bitirir okulu küçük esnafýn çilli çocuklarý
pencerem on yýl öncesine bakar müfredat dýþý sevmeler içindir lise yýllarý veya kötü þarkýlar ne zaman ýslak bir aþk düþünsem içime saçlarýn düþer bir iç’e bir saç nasýl düþer bilmem bilsem zaten þiir yazmam
pencerem aðzýma bakar ne zaman karlý bir akþam düþünsem içime kýraðýn düþer bir iç’e bir kýraðý nasýl düþer bilmem bilsem zaten þiir yazmam
suda yürüyebiliyordum bir aralýk her faninin kendi mucizesi vardýr kendini þaþýrtýr en azýndan, herkes biraz elçisidir tanrýnýn ne zaman ölümcül bir aþk düþünsem içime allahýn düþer bir iç’e bir allah nasýl düþer bilmem bilsem zaten þiir yazmam
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yılmaz Erdoğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.