yol bir yere gitmez içerde düz saçlara uðrar ayak üstü bir akþamüstü her plansýz ürperiþin sonu hüsran ve hüsran çok sanat müziði bir kelimedir
yol bir yere gitmez o bir durma biçimidir yol yoluyla gidebilir yare yoldan çýkabilir apansýz ve ömür bitebilir yoldan önce ama yol bir yere gitmez o bir durma biçimidir yaþamak hýzlý bir ölme biçimidir düþünce ýþýktan yavaþsa erken gidilmelidir gerdan sözcüðüne bir kuyumcuda da rastlayabilirsin bir kasapta da kalbin sýzlamaz bir kuzu yüreðini vitrinde görünce o bir beslenme biçimidir ama korkarsýn kurdun sevdiði havadan ayakkabý yaparsýn yýlandan
yol bir yere gitmez o bir durma biçimidir her garantiyi istersin hayattan oysa ölümle yaþam arasý uzun malum ince bir yol bir yere gitmez o bir ölme biçimidir
iyi yolculuklar denmez bir gidene yapýlamaz çünkü çok yolculuk bir seferde yolcu denmez her gidene herkes o yolun taraftarý olmayabilir hiç bir sürgün gittiði yolu sevmez mesela
yol bir yere gitmez o bir susma biçimidir soðuk bir taþýtýn uðultusunda
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yılmaz Erdoğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.