Kanýyor takvimden gamsýz aðaçsýz evlatlarýný döver gibi seven bir sonbahar güvertesinde adresini þaþýrmýþ kayýp bir nisan yaðmuru
ömrümün sol anahtarýsýn hazan makamýnýn kapýsýný açan ne nisanlar gördüm ben ilkbahardan kaçarken bir mýzrapa tutunan
ne bileyim ben böyle bir þeydir herhalde bir mevsimin þarkýsý ya da mevsimlik bir vivaldi sancýsý...
ekim kasým iþlerini öðrenirken bir keman aðlamayý bir de, þarkýya söz yürür, yeþile aldanýr suyun kudreti ve sen hiçbir zaman sol anahtarý yaptýracak bir çilingir bulamazsýn bana kalýrsa sen, ömrümün sonuna kadar, o þarkýnýn kapýsýnda kalacaksýn!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yılmaz Erdoğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.