MAVİLERE UYANMAK

yedi iklim geçer,
aðarýp solan güz ýþýklarýndan
yalan pencerelere doðru...

uykularda olur ne olursa
yangýnlar,
takvim ziyanlarý,
gömülü sevdalar...

iksir gibi yayýlýr
hücrelerimin rehavetine ýslaklýðýn
düþ tüccarlarý aðýr mesaidedir...

uykularda olur ne olursa,
talanlar
ve beton serinliði
inþaat halindeki aþklarýn...

uykularda ölür ne ölürse,
kýpýrdayan su
gülümseyen yel...

yedi iklimin oralarda
kavalýný kýrmýþ bir çobandýr
gökyüzü,
aklýnda new orleans
heybesinde caz!

yedi iklimin
bar olduðu yerdedir uykunun
alkol imparatorluðu
kalabalýk avýndadýr bakýþlar...

uykularda olur ne olursa,
bitmez efkar kýrlarý
bazý saçlarda
ve ölüm gibi suskunluklar açar
derin kuyularda...

ve þaka gibi
ve sarsak sarsak
ve kýmýl kýmýl
bir yaþamaktýr
MAVÝLERE UYANMAK
en kesif karanlýklara kafa tutan
gözlerinin mavisine kuþanmak...

senin kanatlarýn var,
benim köylü yüreðim...
operada tezek kokusu
bu þehirdeki varlýðým! ..
beni taþýyacak vesaitim yok
bu caddeüstü sevdada
ellerinden gayrý..
’gayrý dayanamam ben bu hasrete’
ya beni de yitir
ya sen de git
beni götürdüðün yere...
türküleri sev
yalan kahkahalardan uzak dur
canýmýn suyuyla yýka ellerini..
aklýmýn maharetiyle giydir
en mavi yerlerini...

senin adýn
buzul mavisi!
çünkü mavilerde uyur,
benden sana geçen
sende beni kalkýndýran ne varsa!
sevdiðim, açlýðýmýn uzak ufku,
her sabah;
güneþten ne zaman iþaret alýrsan
ne zaman dar gelirse soluðun
böyle uzun sarýlmaklara,
fikrini kurcalarsa eðer
açýk korkular,
iþte o zaman
mavilere,
mavilere
uyandýr beni...

Sosyal Medyada Paylaşın: