Seda’ya Mektuplar/2

Bu ikinci mektubum;
Cevapsýz birincinin acýsýný paylaþacak.
Bilmediklerini, tahmin edemediklerini
Kulaklarýna fýsýldamasý için
Rüzgâra savrulacak.
Çünkü ben fýsýldayýnca
Duymuyorsun.

Düþünüyorum da;
Yalan söyledim, düþünemiyorum.
Bilmediðin onca þey varken
Bilmen gerektiðini bilmemeni
Düþünemiyorum.
Neden düþünemediðimi
Düþünmüyorsun.

Bilmiyorsun…
Baþka insanlarla karþýlaþýr,
Severim sanýyorsun.
Gözümde bir melekten farksýz olduðunu
Bilmiyorsun.
Anlýyorum deme bana,
Anlamýyorsun.
Sevmeyi bilmek yetmez beni anlaman için.
“Seni sevmek” ne demek bilmiyorsun.


Bak;
Senin için kafiyelerimden vazgeçtim.
Bak;
Senin için ben’den vazgeçtim.
Bak;
Yaþamaktan erken vazgeçtim
Bakma vazgeçtim.
Baksan da görmüyorsun.


Bu kadar kýsa sürmemeliydi
Yýllanmýþ umutlarýmý söndürmek.
Ensemdeyken Azrail’in nefesi
Ölüm bu kadar uzun sürmemeliydi.
“Olsun…
Deðer” derdim hep ama
Deðmiyorsun…
Deðmiyorsun…


Sevseydin,
Ezdiðin çiçeklerimden
Sana taç yapabilirdim.
Sevseydin,
Tüm Dünya’yý karþýma alabilirdim.
Sevseydin;
Ölüme meydan okuyabilirdim.
Sevseydin;
Daha güçlü olabilirdim.

Sevseydin;
Ben daha çok sevebilirdim.

Sevseydin;
Allah kahretsin.
Sevmiyorsun…


Tahsin Baðcývan
05.06.12 | 23.48

Sosyal Medyada Paylaşın: