bütün belirsizliðin aðzý açýk sözcüklere baþ eðdiren kýnsýzlýðý düþüncelerimin canýmýn yalnýzlýðý ölüme yansýz ve sokaðýmýn beni bilmeyen evleri uykuya dalýnca koþup giderim eflatun uçurumlara sensizliðin tadý deðiþir en azýndan bir son umut türküsü büyür penceremin kenarýnda cam güzeli...
sanki en çok gece seyrine daldýðýmýz aysýz ilk hecesi bahara kýrýk dargýnlýðýmýz masamýn üzerinde yaðmursuzken yapraðýn gözlerimde þaha kalkan yokluðun iki ayrý sonsuz susuzluðu acýnýn yangýn ortasýnda iki mahzun çocuk gözlerim sana kanar sen gözyaþlarýmla sabaha aç ve karanlýðýn yanaðýnda zamansýz bir deprem büyür cam güzeli...
uykularým pembe gidiþlere öykünür ayrýlýk provalarýyla oyalanýr mevsim hangi sona hazýrlansam bakýþlarýmýn buðusunda boþluðunun lekesi kalýr kaldýrýmlarýn ayak seslerini unuttuðu intihar gibi yoðun bir þaþkýnlýktýr yýldýz kanatlý yapraðýndan zifiri korkularýma aydýnlýk bir hayat taþýdýðýmdýr içimdeki salýncaðýn iplerinde arsýz bir imkansýzlýk sýzýsý gülüþür durur sonranýn týlsýmý söner uzaklýðýn yüreðimin ortasýna evren büyüklüðünde bir gölge gibi sokulur ýssýzlýðýmýn topraðýnda þarkýlý bir ömür büyür cam güzeli...
kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.