Yarınlara Kenetli

adsýz
kirli sarý zamanlarda
tanýmsýz bir sessizlik isteði
kuru ot kokusu gibi bu
her þeyi ve herkesi
yalan yanlýþ yorumlarda
sevmek yine de...

küçük cadde uzantýlarý
yere yakýn balkonlarýn açýldýðý
ilk gün ýþýklarýyla canlanarak gülecek
arkadaþlar için
bizim için
bir çocuk umut etmeyi öðrenecek
elinde süt þiþesi
acý yeþil zeytin
yorgun pazarlara aðýr
magazin basýný
bir çocuk ayaðýnda sokaðýn tozu...

sýcaðýn seremonisini sýrtýma alýp
bir bulvar umudu yüklüyorum sýkýntýlarýma
parklarda üretken sadeliðiyle insanlar
insanlar yarýnlara kenetli
kaybedilmediðini anlatýrlar gibi
güvercin kanatlý sevdalarýn
ve hâla dirençli sýrdaþlýklar doðuyor
ezberletilmiþ acýlardan
tuzuyla emeðin...

ter içinde daldýðým bu haziran sýtmasý
yeni yoksul yazlarýn habercisiyken
eskiyen adýmlarýmý sana yakýþtýramýyorum
demli çaylar içiyorum sýkýntýlarýmýn üzerine
zamaný atlamak iþime gelmiyor
senin sensizliðini tatmak da güzel
hatta hiç seninle olamayacaðýmý bile bile
seviyorum hayatý
hayatýn seni düþündüren yanlarýný
mor ufuklu sabahlarda
iþe giden insanlarýný
seni
sensizliði
sözüyle her ilkyazýn
geleceðe...



kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın: