KIYDI CANIMA
Her an asimilasyonla suçlandým,
Kanýmdan olanlar kýydý canýma.
Soykýrýmla eþ tutuldum ben yandým,
Kardeþ dediklerim saydý canýma.
Pusu yedim kuþatýldý dört yaným,
Oluk-oluk akýtýldý al kaným,
Oysa ben de herkes kadar insaným,
Çekilir dert deðil koydu canýma.
Dost bildiðim sýnýrlarýn dýþýnda,
Her yaným tutuldu iþin baþýnda,
On iki ay baharýnda kýþýnda,
El üstünde tuttum beydi canýma.
Kardeþ dedim bacý dedim can dedim,
Ömür denen bir nefeslik an dedim,
Nefreti sil tüketilsin kin dedim,
Oysa beterini duydu canýma.
Ben çalýþtým çalýþmadan tüketti,
Yetmedi aldýðý daha diretti,
Bütün duygularý sildi köreltti,
Bakmadý yaþýma doydu canýma.
05. 06. 12
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.