SES

Günlerce ne gördüm ne de kimseye sordum,
’Yarab! hele kalp aðrýlarým durdu!’ diyordum.
His var mý bu alemde nekahat gibi tatlý
Gönlüm bu sevincin heyecanýyla kanatlý
Bir taze bahar alemi seyretti felekte,
Mevsim mütehayyil, vakit akþamdý Bebek’te,
Akþam!.. Lekesiz,,saf, iyi bir yüz gibi akþam!..
Ta karþý bayýrlarda tutuþmuþ iki üç cam;
Sakin koyu,þen cepheli kasrýyle Küçüksu,
Ardýnda vatan semtinin ormanlarý kuytu;
Bir neþeli hengamede çepçevre yamaçlar
Hep ayný tehassüsle meyillenmiþ aðaçlar
Dalgýn duyuyor rüzgarýn ahengini dal dal.
Baktým süzülüp geçti açýktan iki sandal.
Bir lahzada bir pancur açýlmýþ gibi yazdan
Bir bestenin engin sesi yükseldi boðazdan
Coþmuþ yine bir aþkýn uzak hatýrasýyla,
Aksetti uyanmýþ tepelerden sýrasýyla,
Dað dað o güzel ses bütün etrafý gezindi:
Görmüþ ve geçirmiþ denizin kalbine sindi.
Ani bir üzüntüyle bu rüyadan uyandým.
Tekrar o alev gömleði giymiþ gibi yandým,
Her yerden o,hem ayný bakýþ ,ayný emelde,
Bir kanlý gül aðzýnda ve mey kasesi elde;
Her yerden o, hem ayný güzellikte göründü,
Sandým bu biten gün beni ram ettiði gündü.

Sosyal Medyada Paylaşın: