HUZUREVİ .....

Bugün vardým yine, Yozgat Huzurevine,
Yaþlý Hasan amcayla, teyzeleri görmeye,
Müdür Beyden istedim,bizi tanýþtýr diye,
Baþladý Hasan amca, hayat hikayesine.



Hepsinin derdi ayný,senaryolar farklý,
Kimi oðlandan kimi, iki kýzdan davalý,
Yalandan yüzler güler,yürekler yanmýþ daðlý,
Dinledikçe diyorum,burada lazým olmalý.




Hasan Amca aðlýyor,hiç yokmuþ oðlu kýzý,
Vermemiþ Hz.Allah,böyle belki hayýrlý,
Evlenmiþ mutlu yýllar geçirmiþ uzun hayli,
Ölüncede hanýmý,tatmýþ aðulu aþý.




Aðla Hasan Amca,aðla biraz açýl sen,
Hakkýnda yazýlanlar, hayýrlý ah bir bilsen,
Çocuktan mallarýndan, sen sorumlu deðilsen,
Cennette isterim ki,çocuk olsa sevinsen.




Biraz yaþlý Teyzemiz, oturuyor iskemlede,
Bir ayaðý kýrýlmýþ,sarýlmýþ inlemede,
Yanýnda bir kasketli, Amcamýz beklemekte,
Meraklandým ben niye, Teyzem çok aðlamakta.




Haydarmýþ onun adý,aðlayan o Amcanýn,
Aðaymýþ bir köyünde,zenginmiþ Yozgat’ýmýn,
Sayýsý bilinmezmiþ,koyun sürüyle atýn,
Baþýndan geçen çokmuþ ,acýklý ve de çetin.




Allah verdi bana bu, hanýmdan altý kýzý,
Köylük yerde olmaz ki ,bekler bizi arazi,
Altý kýzýmdan sonra, aldý beni bir sýzý,
Gezmedik yatýr türbe, koymadýk inan Hocam.




Yedi tosun adadým,önce Yüce Allaha,
Bir oðlan versin diye,yeter ki Rabbim bana,
Kabul oldu duamýz, kavuþtuk biz oðlana,
Kestim de kurbanlarý, köye yedirdim Hocam.



Büyüdü koç civaným, yetiþti oldu yiðit,
Okumaz yedi içti,dal altý oldu söðüt,
Askerlikte zorlandý,býrakýp kaçtý yiðit,
Evlenir akýllanýr ,dediler inan Hocam.




Oðlana aldýk bizim, hayýrsýz bu gelini,
Belli deðildi baþtan, bozukmuþ onun sütü,
Ýlk zaman anne baba, sevdik güzelce onu,
Bilemedik sonunda,oynadý oyun Hocam.




Oldu bir kaç kýz oðlan,bizim gelin hanýmdan,
Yýllar geçti baþýma, kesildi sanki Sultan,
Hanýma laf söyledi,bir de hiç utanmadan,
Önce yemeði sonra, ayýrdýk evi Hocam.




Bilemedik ver dedi, verdik biz tapularý,
Kýzlara mal verilmez,söverdi köyün halký,
Her þey deðil mi ki hep ,sonunda onun malý,
Aman iyi olalým, katlandýk inan Hocam.





Geçince ipler eline,bizi aldý eline,
Sýktý da sýktý bizi ,ezdi hep ölesiye,
Haydi çýkýn da gidin, buradan dedi bize,
Yetmedi hanýmýma, vurdu kürekle Hocam.



Kýrýk bacakla haným,nereye nasýl gider,
Hayýrsýz gelin oðlan,durmaz bize zulmeder,
Çektiðimiz çile doldu,artýk bu kadar yeter,
Allahým çýkýþ yolu, ver dedik inan Hocam.




Kýzlarýn yaný varsak, kalmadý inan yüzüm,
Damatlar iyi olsa ,elin oðludur yavrum,
Bir tas çorba için de,olamam artýk süzüm,
Rabbim bir kapýyý aç,gülsün dedik Hocam.




Dostlarým baðýþladý,eldeki son tapuyu,
Kalýnasý yer deðil , aratmaz bizim köyü,
Bir daha kine Hocam,bulamazsýn sen bizi,
Sayýlý nefes biter,gideriz belki Hocam.

03.06.2012//KIRIKKALE
HÝDAYET DOÐAN



Sosyal Medyada Paylaşın: