HUZUREVİ HAŞMET AMCA .......

Yine vardým bugünde,Yozgat Huzurevine,
Emine Teyze Haþmet Amcamý görmeye,
Buldum salonda onu, baþladým konuþmaya,
Dertleri ayný ortak, hepsi baþka hikaye.




Haþmet Amca emekli,çalýþmýþ Daireden,
Babasýný hiç bilmez,ölmüþ yýllar önceden,
Aðbileri gözetmiþ, sabýrla merhameten,
Seksen yaþýn sahibi, olmuþ yaþlý þimdiden.




Ýstedim Hocam Allahtan, üç oðlanla üç de kýz,
Verdi sýra sýrada, Mevlam üç oðlanla üç kýz,
Çalýþtým çabaladým,ancak yetim idim hem öksüz,
Helalinden kazandým, yedirdim onlarý Hocam.




Hocaya gönderdim, okuttum çocuklarý,
Kýzlarýmýn eline, verdim ben Hz.Kur’aný,
Baþ göz ettim yetiþip, sýrayý alanlarý,
Hayatým bir film gibi,nasýl da geçti Hocam.




Torunlar oldu hem oðlandan,hem de kýzdan,
Ne isterim ki daha, ben Yüce Mevlamdan,
Vermemiþ bak deðil mi ,Hocam sana Yaradan,
Sermaye olan ömrüm,sel gibi aktý Hocam.




Üzülme sende Hocam,Mevlam seni güldürsün,
Hayatýn bu sonu deðil,dilerse elbet verir,
Dinle beni þükret gel sen,hayýrlý bel ki budur,
Aðardý saçlarýn bak,hepten döküldü Hocam.




Yaþlandýk iyiydi de,tutmuyor biraz dizim,
Haným baktý güzelce,hem kolumdu hem de gözüm,
Ölünce Haným inan vallahi kýrýldý belim,
El kýzlarý bir gün de, bakmadý inan Hocam.




Ankara’ya vardým ben,yorgun kýzýn evine,
Kýzlar hayýrlý evlat, bakarlar bana diye,
Damat kýrgýndý bize, ev almamýþdý diye,
Ýki ay kaldým vallahi dönüp bakmadý Hocam.




Ne yaptým da ben bunca, oðlan ile geline,
Ödünç deðil miydi bu,bana bakarlar diye.
Oðlanlarýn hepsine, aldým birer ev hediye,
Gelinler beni evine, sokmadý inan Hocam.




Bekledim akþam olsun, diye hep camilerde,
Gelin Haným çocuða, kýzýp vurmasýn diye,
Kýþ günlerinde bile, dolaþtým kahvelerde,
Gözümün yaþýný hep,akýttým inan Hocam.



Çekilir deðil bunca, zehirden tarhana aþý,
Taraðýn varsa Hocam, no’lur kendini kaþý,
Sen niye suçluyorsun, vermeyen Cenab-ý Hakký,
Beþ vakte beþ katýp da, þükret inan Hocam.




Çocuklar dedi Baba, böyle sürüp gitmez,
Ýlerisi karanlýk,kaderde ne var bilinmez,
Huzurevi açýlmýþ,böylesi pek bulunmaz,
Biz arada yoklarýz, dediler inan Hocam.



Ýyi ki sen varsýn da, yokluyorsun arada,
Kaç bayramdýr gelmezler,gözlerim hep kapýda,
Ýnancým var Allaha,çekerim kýymam canýma,
Çocuklarým da çeker,beddua etmem Hocam.

03.06.2012//KIRIKKALE
HÝDAYET DOÐAN








Sosyal Medyada Paylaşın: