Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde, Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde! Daðlar aðarýrken konuþmuþtuk tepelerde, Sen nerde o fecrin aðaran daðlarý nerde!
Akþam, güneþ artýk deniz ufkunda silindi, Hulya gibi yalnýz gezinenler köye indi Ben kaldým, uzaklarda günün sesleri dindi, Gönlümle, hayalet gibi, ben kaldým o yerde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yahya Kemal Beyatlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.