Hayal Şehir
Git bu mevsimde, gurub vakti, Cihangir’den bak!
Bir zaman kendini karþýndaki rüyaya býrak!
Baþkadýr çünkü bu akþam bütün akþamlardan;
Güneþin vehmi saraylar yaratýr camlardan;
O ilah isteyip eðlence hayalhanesine,
Çevirir camlarý birden peri kasanesine.
Som ateþten bu saraylarla bütün karþý yaka
Benzer üç bin sene evvelki mutantan sarka.
Mestolup içtiði altýn þarabýn zevkinden
Elde bir kýrmýzý kaseyle ufuktan çekilen
Nice yüz bin senedir þarkýn ýþýk mimarý
Böyle ma’mur eder ettikçe hayal Üsküdar’ý.
O ilahýn bütün ilhamý fakat anidir;
Bu ateþten yaratýlmýþ yapýlar fanidir;
Kaybolur hepsi de bir anda kararmakla batý.
Az sürer gerçi fakir Üsküdar’ýn saltanatý;
Esef etmez güneþin þimdi neler yýktýðýna;
Serviler þehri dalar kendi iç aydýnlýðýna,
Ezeli maðfiretin böyle bir ikliminde
Altýnýn göz boyamaz kalbi kadar halisi de.
Halkýnýn hilkati her semtini bir cennet eden
Karþý sahilde karanlýkta kalan her tepeden,
Gece bir çok fukara evlerinin lambalarý
En sahih aynadan aksettiriyor Üsküdar’ý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yahya Kemal Beyatlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.