Sevi Şiiri

Ben senin en çok sesini sevdim
Buðulu çoðu zaman, taze bir ekmek gibi
Önce aþka çaðýran, sonra dinlendiren
Bana her zaman dost, her zaman sevgili

Ben senin en çok ellerini sevdim
Bir pýnar serinliðinde, küçücük ve ak pak
Nice güzellikler gördüm yeryüzünde
En güzeli bir sabah ellerinle uyanmak

Ben senin en çok gözlerini sevdim
Kah çocukça mavi, kah inadýna yeþil
Aydýnlýklar, esenlikler, mutluluklar
Hiç biri gözlerin kadar anlamlý deðil

Ben senin en çok gülüþünü sevdim
Sevindiren, içimde umut çiçekleri açtýran
Unutturur bana birden acýlarý, güçlükleri
Dünyam aydýnlanýr sen güldüðün zaman

Ben senin en çok davranýþlarýný sevdim
Güçsüze merhametini, zalime direniþini
Haksýzlýklar, zorbalýklar karþýsýnda
Vahþi ve maðrur bir diþi kaplan kesiliþini

Ben senin en çok sevgi dolu yüreðini sevdim
Tüm çocuklara kanat geren anneliðini
Nice sevgilerin bir pula satýldýðý bir dünyada
Sensin, her þeyin üstünde tutan sevgini

Ben senin en çok bana yansýmaný sevdim
Bende yeniden var olmaný, benimle bütünleþmeni
Mertliðini, yalansýzlýðýný, dupduruluðunu sevdim
Ben seni sevdim, ben seni sevdim, ben seni...
Sosyal Medyada Paylaşın: