Neden Sonra

Bir gün demek ne kadar hazin
Anýlarla dolu geçen yýllara!...
Bakýp da ardýnda kalan yollara;
Geri dönememek tek bir an için!

Büyüttüðün artýk umutlar deðil,
Þimdi tek gerçek var; çaresizliðin.
Bak! Fýrçan kýrýlmýþ, bomboþ tuvalin
Ne biraz renk kalmýþ, ne de bir þekil

Silinmiþ o portre, göremezsin ki!
Daha yakýndan bak dilersen, eðil;
Hani o maviler? Hani o þekil?
Uçup gitmiþ mi ne? Hani o sevgi?

Nerde o dostluklar? Güzel yalanlar?
Bu kalp neden deðil eskisi gibi?
Bir baþka dünyada bulursun belki,
Geçer de aradan nice zamanlar...

O yer umutlarýn söndüðü yerdir,
O yerde zavallý bütün insanlar!
Þairler, bilginler ve kahramanlar
O yerden hüzünle geçtiler bir bir

Arýndýlar sahte, yalan ne varsa
Sonunda denize ulaþtý nehir;
Ne bir beste kaldý, artýk ne þiir!
Bitti aldanýþlar, bitti her tasa...

Nice sevenleri aldý o deniz;
Yine uygulandý en eski yasa;
Uzak bir sevgilden her ne kalmýþsa;
Unutuldu. Ve duruldu kalbimiz.

Yýllar geçti... Neden sonra anladýk:
Yüce olan, baðýþlayan tek biziz!
Her kadehte kalan tortu sevgimiz,
Her yerde o güneþ, hep o aydýnlýk...



Sosyal Medyada Paylaşın: