BENİM KORKUM ÖLÜM DEĞİL

Geçen gün senin yanýnda aklýma ölümüm geldi
Sensizlik bir mýzrak gibi saplandý kalbime
O son aný hatýrladým, o seni koyup gidiþimi
Ýlk defa bu kadar üzüldüm dünyaya geldiðime

Ölüm! Kaçýnýlmaz sonuç, o soðuk kelime
Bir gün ucuz bir fahiþe gibi koynuma girecek
Yüzümde gezinecek pis ve iðrenç elleri
Korkudan büyümüþ gözlerimde hayaller can verecek

Biliyorum, üzüleceksin, ama ölüm bir gerçek
Bir yerde seviþmek gibi, bir yerde yaþamak gibi
Ne hazin sýcaklýðýmýzýn bizi terketmesi
Ve yüzümüze birbiri ardýnca kapanan kapýlar

Er geç uzanýr bir el, son kampanayý çalar
Anlarýz kaçýnýlmaz anýn geldiðini
Þehre bir bomba düþmüþ gibi aynalar, camlar kýrýlýr
Ýnsan arar da bir türlü bulamaz güzelliðini

Kimse benim kadar bilemez ölümün rezilliðini
Seni koyup gitmenin hüznünü ben anlarým
Çünkü ben sende buldum kendimi, sende sevdim
Senin yanýnda seninle deðerlendi zamanlarým

Ne acý gün kadehlerin boþ kalmasý, þarkýlarýn yarým
Mevsimlerin birbiri ardýnca bir anda bitivermesi
Ansýzýn toprakla dolmasý gözlerimizin
Kanýmýza o çirkin böceklerin girmesi

Kimbilir ölüm bir çilenin sona ermesi
Belki güzeldir, þu sefil dünyaya boþ gözlerle bakmak
Ne çare ki sen varsýn, o dünyada sen varsýn
Benim korkum ölüm deðil, seni yalnýz býrakmak


Sosyal Medyada Paylaşın: