Sahiden taþ mý kesildin? Oysa, sen sözlere efsûn baðýþlayan dudaksýn. Nefesi boþluðun hapsinden kurtarýrsýn. Belki de her ses bir mapusun kýrýlmýþ zincirlerinin þakýrtýsýdýr. Sana deðdiði yerde dirilir sessizlik. Sana vuruldukça hece hece kanatlanýr suskunluk; þiirlerin ufkuna yükselir söz, öykülerin kuytularýnda giyinir. Sen, daðý delen Ferhat’sýn; söz ki daðý kar gibi eritir de Þirin yâri sýmsýcak kucaklar. Sen Aslý’ya Kerem’sin; ses ki çatlak dudaklardan sýzan kevserSÝN.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kızılay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.