Tatvan,da ki kýþlar bir baþkadýr;
Günlerce kar yaðar,
Sen gelince aklýma,
Ýklim deðiþir güneþ doðar.
Tatvan ,da kýþlar soðuk olur;
Sýcaklýk eksileri bulur,
Sen gelince aklýma,
Bu soðuklar birer meltem olur.
Tatvan,da metrelerce kar yaðar;
Kaldýrýmlarda patikalar açýlýr
Sen gelince aklýma
Bu patikalardan bana güller atýlýr
Tatvan ,da her yer bembeyazdýr
Geceleri soðuk ve ayazdýr
Sen gelince aklýma
Mevsim bahar ve yazdýr
Tatvan,da sobalar her an yakýlýr
Sýcaklýk için takvimlere bakýlýr
Sen gelince aklýma
Bahçemde güller açýlýr
Tatvan,da doludur kahveler
Anlatýlýr yazdan hikayeler
Sen gelince aklýma
Boþalýr bütün viraneler
Tatvan,da üþüyen bir çocuk aðlar
Çaresizlik annenin yüreðini daðlar
Sen gelince aklýma
Dayanmaz ,Nemrut bile aðlar
Tatvan,da kýþýn Vangölü üþür
Ýnsanlar sobalarýn etrafýna üþüþür
Sen gelince aklýma
Bütün Tatvan alevlerle tutuþur.
Tatvan,da kýþý yaþamak
Adeta seni yaþamaktýr
Kar tanesinde seni görmek
Karda izini sürebilmek
Zemheriye raðmen seni sevmek
Bembeyazlar içinde seni görmek
Benim için en büyük aþktýr. H.AKHAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.