bilmiyordum
Uzun uzun Van Gölüne baktým,
Odamýn küçük penceresinden,
Yine duygulanmýþtým ta derinden,
Öyle acýdý ki içim…
Bir daha göle bakamayacaktým,
Seni çýkarýp yüreðimle beraber,
Atmak istedim;
Bir daha seni hatýrlamasýn diye,
Çýkarýp yüreðimi attým,
Seni atamadým…
Perdelerimi çektim göle karþý,
Seni hatýrlatmasýn diye,
Ýnce bir sýzý belirdi.
Duygularým teker teker delirdi,
Kalmamýþtý artýk bende mecal,
Bir daha açtým perdelerimi,
Anide bende yeþerdi mazin,
Korkarak gözlerimi kapattým,
Aceleyle kendimi yataða attým,
Seni bir daha düþünmemeliydim,
Artýk seni tanýmamalýydým,
Ne güzel bir yol çizmiþtim,
Kendi kendime…
Sensiz bir dünya kuruyordum,
Bana bu dünyayý kurduranýn,
Sen olduðunu bilmiyordum,
Evet bilmiyordum…
h.akhan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.