Savaş Arabaları Baladı

Kalbimizin yarýsý burdaysa

yarýsý Çin’dedir

ama Sarý nehr’e doðru akanlarýn deðil

Tianenmen alanýnda ezilenlerin içindedir...




Aktým, gittim damarlarýndan yýldýzlý yollarýn

Durmak bilmeyen yolculuklara yön çizmekle ýþýdým

Sen duymazsýn beni...

Ürkeksin

ve telaþlý

Iþýk döner alevli kanatlarýnda

Tohuma ilk düþen demirin ýþýðý

Okyanusun öte yanýndasýn

Yatak deðiþtirir zaman

Yeni bir ülkenin yazgýsýný çizerken yaram

Tianenmen,

Çin’den Maçin’e sesimi duyurduðun zaman

Tianenmen,

Saçlarýmý kýzýl günbatýmýnda savurduðum alan

Bana özgürlüðü ver ya da ölümü...



Ülkem,

Geçmiþ görkemli günlerinde senin

Hoþ bir dolunayla çevrilmiþti yüzün

Gitmeliyim diye iç geçirirdim çoðu zaman

Gitmeliyim…

Eve dönüþüme gülümseyen yoldaþlarýn kollarýna

Ne bir kuytu var artýk

Ne karanlýk ne de gölgem

Kurþuna dizilir gibi

Göðsünün sýcaðýna düþtüm

Tianenmen,

Zafer adýmlarýmýzýn maðrur sesine boðulan

Tianenmen,

Savaþ arabalarýnýzý üzerime sürdüðünüz meydan

Bana özgürlüðü ver ya da ölümü
Sosyal Medyada Paylaşın: