Nehirlerarası İlişkiler
’Büyük geniþ ovalarýn, güzel tepelerin, kývrýlarak akan ýrmaklarýn vahþi olduðunu düþünmüyorduk biz. Yalnýzca beyaz adama göre doða vahþiydi ve yalnýzca ona göre toprak vahþi hayvanlarla vahþi insanlar tarafýndan istila edilmiþti. Bizim için doða vahþi deðildi. Toprak cömertti, etrafýmýz yüce gizem’in bize verdiði nimetlerle doluydu. Bizim için doða ancak doðudan kýllý adamlar gelip de, gaddarca bir coþkuyla bize ve sevdiðimiz insanlara onca haksýzlýðý yaptýðýnda vahþi oldu. Ormandaki bütün hayvanlar onun yayýlmasýndan kaçmaya baþladýðýnda iþte o zaman bizim için vahþi batý baþladý.’
Sioux’larýn Oglala kolundan Reis Luther Dinelen Ayý.
O zaman kaç kiþinin öldüðünü anlayamamýþtým. Þimdi kocamýþlýðýmýn þu yüksek tepesinden gerilere baktýðýmda, yerde birbirleri üzerinde yýðýlý duran boðazlanmýþ kadýnlarý ve çocuklarý hâlâ o genç gözlerimle görebiliyorum. Ve orada, o çamurun içinde bir þeyin daha öldüðünü ve o kar fýrtýnasýna gömüldüðünü görebiliyorum. Evet, bir halkýn düþü öldü orada..."
Þef Kara Geyik
"Kaçmaya çalýþtýk ama yaban sýðýrý gibi bir bir vurdular bizi. Beyazlarýn içinde de iyi insanlar bulunduðunu biliyorum, ama kadýnlarý ve çocuklarý da vurduklarýna bakýlýrsa askerler çok kötü insanlar olmalý. Kýzýlderili askerler beyaz çocuklara asla böyle yapmazlardý."
Gelincik Louise
NEHÝRLERARASI ÝLÝÞKÝLER
Biz ki geceden daha karanlýk ve soðuk
Neyimiz varsa sürdük önünüze
En büyük umut ve en korkunç ölüm yormuþ bizi
Yapraklarýn terkettiði bir orman kadar çýplak
Rüzgarýn kanadýna tutunan atýmýz kadar vahþi
Kaderimiz kan ve ateþ
Yine de övülmeye deðer bu yolculuk
Yine de yüreðimiz hala çelikten kor
Çýplaðýz karanlýða düþen tohumlar kadar
Beyaz adam ; Ben, þef Dinelen Ayý
Vuruyorum bir tokat gibi yüzüne gaddarlýðýný
Burada yaþamý ve ölümü gördük.
Selam vermeden önce avucumuza baktýlar
bir çýkýþ aradýk el ve ayaklarýmýz yok
baþka yolu yoktu yaþamý ölümden ayýrmanýn
avuçlarýný sýcaklýðýmýza býrakan bu ülkede
kalan yalnýzca ölüm ve pýhtýlaþmýþ kan
toz ve gölgede güneþ olarak
kýtlýðý ve kýyýmý gördük.
Beyaz adam; Ben, Þef Kara Geyik
Vuruyorum bir tokat gibi yüzüne barbarlýðýný
Burada savaþý ve acýyý gördük...
Oysa gölgelerimize baksalardý onlar
hepimizin ayný olduðunu görürlerdi
Biz, rengimizi nehirlerden çalmýþ olsak da
asla ýslanmadýk iki kere ayný yaðmurun altýnda
geldiler ve önce yaðmurlarýmýzý yaðmaladýlar
Öyle çok yandýk ki
kül olmuþ cesetlerimizden ayýramadýk hangimiz erkek hangimiz diþiyi
topraklarýmýz göðe çekilmeyi bekleyen sarý benizli çocuklardý
kýmýldayan her þeyi onlar toprak sandýlar
Bizim olan topraðý görecek göz deðildi kör ordular
Bizim olan rüzgarý duymayacak kadar saðýrdý kulaklar
Beyaz adam; Ben, genç gelincik Louise
Vuruyorum bir tokat gibi yüzüne soykýrýmýný
Burada bir ülkenin sonunu gördük....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.