Gölgesi
hep bir gölgeyle saklandý yüzüm fark edilmedim
kimi mutluluktan derdi kimi umutsuzluktan
bense bilirdim senin gibi, yýllar öncesi
alnýmda seken bir kurþunun parlamasýndan
alnýmda seken o kurþunun
beni hayata baðýþlamasýndan
(durur izi sol üst köþesinde alnýmýn
yaþama atýlmýþ bir çentik gibi)
hep bir gölgeyle saklandý yüzüm fark edilmedim
güneþ doðudan doðardý sýrtýmý ona verirdim
güneþ batýdan batardý sýrtýmý ona verirdim
tepede yükselirdi güneþ her öðle vakti
bir saçak altý bulur beklerdim
uzasýn diye gölgem - uzardý gölgem
uzasýn diye gölgem - uzardý gölgem
(gölgem uzundur günahlarým gibi
gölgem uzundur günahlarým gibi)
öyle de denir - ki doðrudur:
gölgesi uzun olur hayata kýsa gelenlerin gövdesi.
istemekle,
insanýn baþýna gelmesi arasýndaki fark! iþte bu:
hayata kýsa kalan bir adamýn uzun gölgesi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tuğrul Asi Balkar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.