Islanýr bir orman yaðmurunda þimdi uzak O bir suskun mavide ýþýyan ilk sevimiz. Kalacak tüm karanlýðýma karþýn belki tek Yalnýz seni uyuduðum þu ýlýk gece.
Ýlk soluðunca evrenin bir serinlik Serpilir yirmi çaðlar ötesinden çölümüze Kaç ölümler aþtýk da vardýk ancak iþte Bir ölümsüz yalnýzlýða þimdi otað kurduðumuz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tahsin Saraç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.