Bu yokluðumun,garipliðimin sensin, Tek sebebi. Nice geceler bekledim mutlu sabahý, Umutla hep. Geleceksin, Diye elbet bir gün, Oysa aksine. Sen daha uzaklara gittin. Seni benden alanlara nefretim, Kan kusan yürek gibi. Hiç sönmeyecek bir ateþ sanki, Varla yok arasý meçhuldeyim. Aþýk mý yoksa delimiyim, Nasýl baðlandým sana bilemiyorum. Bunca beklemenin mükafatý, Sen sanmýþtým. Fakat bir rüya olduðunu çok, Geç anladým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İrfankarabuluT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.