LEYLA KÖŞESİ

Bir de bakalým Leyla köþesinden
Aþkýn kadýn adlý penceresinden
Býrakmýþtý kendini yazýlmýþ olana
Susmak ve konuþmamak denen cana
Evlenmiþti ve görünüþte mutlu
Þimdiden memnun ve gelecekten umutlu
Fakat bir eksiklik ufacýk bir nokta
Kalbi kurcalýyordu hala
Mecnun ne olmuþtu neredeydi
Nasýldý ne yapýyordu hali neydi
Geceleri loþ gölgeler arasýnda
Kum tepelerinde ay yarasýnda
Mecnuna benzeyen hayaller olurdu
Bu anlarda sanki kalbi dururdu
Bitmiþ olan bir daha mý baþlayacak
Ne çare baþlayan baþlamamýþ
Bitmiþ bitmemiþ olacak
Gibi gelirdi Ona
Ürküntü geçmiþ ama erememiþti huzura
Karanlýk bitmiþ fakat erememiþti huzura
Ay tutulmuþ tutulmuþ kurtulmuþtu
Gçnlu zaman zaman tutmuþtu mustu
Gün kýrmýþtý siyah çerçevesini
Yarmýþtý ýþýkta ötesini berisini
Baskýn korkusuyla ürperen çadýrlarýn
Bugün düzen ve güven, ama yarýn!!
Yarýna bir güvence olmayan
Neye yarar böyle bir þimdiki zaman
Acýyla da olsa dopdolu olan hayat
Boþalmýþtý zemberegi boþalmýþ bir saat
Gibi. Dönmüþtü bomboþ bir kagýda
Agýzdaki tad benzemiyor eski tada
Irmak kurumuþ rüzgar esmiyor
Yakýcý güneþi bir parçacýk bulut örtmüyor
Arzu ve korku iki karanlýk duygu
Yüreginde birbirini kovalayýp duruyordu
Ya bir gün geri dönerse Mecnun
Yine altüst olursa ortalýk bütün
Daha mi iyi olur daha mi kötü bilmiyordu
Bir umut vardý gönlünde eksilmiyordu
Sonra kýzýyordu kendine kýnýyordu kendini
Kapamak istiyordu içinde eskinin kepengini
Eski oldu diyelim ama neydi yeni
Ve nasýl eskitmeli eskimiyeni
Nasýl öldürmeli ölmeyeni
Nasýl diri sayarsýn ölü olaný
Eski bir zehirdi belki ama yeni
Andýrýyordu tatsýz tuzsuz bir yemegi
Beklemek neyi bekledigini bilmeden
Gün günü ay ayý kovalarken
Beklemek bir vaktin dolusunu
Öç alan kaderin zalim oyunu
Her þey akýlla kurulu akýlla düzgün
Ama aklýn içinde olmalý baharat gibi
Bir parça delilik
Oysa mecnun almýþ bütün deliligi gitmiþ
Kupkuru bir hayat kalmýþ ve adeta oyun bitmiþ
Arzulanan zenginlik, at kumaþ ve ziyafet
Yetmez olur insana bir gün elbet
Ýnsan hep birþey umar bekler
Ne oldugunu bilmez fakat
Fakat sonradan duruldu Leyla
Tevekkülle huzuru buldu Leyla
Ruhta kopan fýrtýnalar dindi
Gökten gönle sükunet indi
Anladý ki acý tatlý soguk sýcak
Geçmiþ ve gelecek ayrýlmak ve kavuþmak
Hep ayný varoluþun dönüþümleri
Aydýnlanýþlarý ve sönüþümleri
Her þey havada döner durur
Sonunda Tanrý varlýgýnda yok olur
Ruh hürdür vücut esir
Ruh baldýr beden zehir
Ruh hürdür Tanrý aþkýyla
Baglý degil yer ve zaman kaydýyla
Farketmez gelse gelmese Kays (Mecnun) Ona
Gitse gitmese Ona Leyla
Tanrý katýnda buluþmuþlardýr
Hakikat yurduna kavuþmuþlardýr

Sosyal Medyada Paylaşın: