Ve Mona Roza
Peygamber çiçeðinin aydýnlýðýnda ara
Sana doðru uzanan çaresiz ellerimi
Sýrrýmý söylüyorum vefakar balýklara
Yalnýz onlar tutacak bu dünyada yerimi
Koyverip telli pullu saçlarýný rüzgara
Bir çocuðun ardýna düþen heykellerimi
Peygamber çiçeðinin aydýnlýðýnda ara
Bir çevre sað elimden bulanýk suya düþtü
Ve boðazýmý sýktý parmaklar ince uzun
Günahkar topraðýmýn saçýndan bir tel düþtü
Sana ne olmuþ Roza, bir derde tutulmuþsun
Bir ekmek kadar aziz fikirler böyle piþti
Noel aðaçlarý ve manolyalar kahrolsun
Bir çevre sað elimden bulanýk suya düþtü
Þu þapkayý çýkarýp atýyorum ýrmaða
Her þeyim sizin olsun, hep sizin, kesik baþlar
Rüyasýnda örümcek baþlarsa aðlamaya
Ýçine gül koyduðum tüfek ölmeye baþlar
Günahýný sýrtýna yüklenen kaplumbaða
Gibi ölüm önünde özbenliðim yavaþlar
Öyleyse bu þapkayý atýyorum ýrmaða
Bu erkekler kokuyu kediler gibi alýr
Ve kediler de her gece sürünür yastýklara
Denizleri bahtiyar eden günler kýsalýr
Satýlmayan çiçekler zehirli ve kapkara
Unutulmuþ erkekler ve kadýnlara kalýr
Bir geyiðin eriyen gözleri düþer kara
Ve erkekler kokuyu kediler gibi alýr
Ve yalnýzlýk, sigara külü kadar yalnýzlýk
Ve topraðýn rüyaya yýlan gibi giriþi
Sana da Mona Roza, taþbebeði býraktýk
Ellerinde kýlýçlý balýklarýn bir diþi
Senin hatýran kadar büyük, yeni, karanlýk
Senin hatýran kadar Allah ve þeytan iþi
Ve yalnýzlýk, sigara külü kadar yalnýzlýk
Bugün yalnýz yaðmura tahammül edeceðim
Ta boðazýma kadar çýkan deli yaðmura
Tüyüme horozdan çok itimat edeceðim
Ýtimat edeceðim þu belalý yaðmura
Ruhumu bayrak yapýp ben teslim edeceðim
Asýlmýþ bir adamýn iki eli yaðmura
Bugün yalnýz yaðmura tahammül edeceðim
Bir tren ýþýðýna, güneþe çekmek seni
Ve bir þehir yaratmak ruhundan Geyve diye
Parçalanan gemiyi ve yýrtýlan yelkeni
Katývermek sessizce söylenen bir türküye
Ve sonra bir köþede öldürmek ölmeyeni
Ve son vermek bu bitmeyen þarkýya
Bir tren ýþýðýna, güneþe çekmek seni
Sana tavus kuþunun içine girdiðini
En son söz olarak söylemek istiyorum
Ýçimde tavuslarýn kaybolduðunu
Bana da bir çift ak kanat kaldýðýný
Son, en son söz olarak söylemek istiyorum
Ýçime girdiðini, tüyünü yolduðumu
Son, en son söz olarak söylemek istiyorum
Peygamber çiçeðinin aydýnlýðýnda ara
Sana doðru uzanan çaresiz ellerimi
Sýrrýmý söylüyorum vefakar balýklara
Yalnýz onlar tutacak bu dünyada yerimi
Koyverip telli pullu saçlarýný rüzgara
Bir çocuðun ardýna düþen heykellerimi
Peygamber çiçeðinin aydýnlýðýnda ara...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.