KÖŞE
1.
Saçlarýný kimler için bölük bölük yapmýþsýn
Saçlarýný ruhumun evliyalarýnca örülen
Tarif edilmez güllerin yankýsý gözlerin
Gözlerin kac kiþinin gözlerinde gezinir
Sen kaç köþeli yýldýzsýn
Fabrika dumanlarýnda resmin
Kirli ve temiz haritalarý doldurmuþsun
Hatýrasýz ve geleceksiz bir iç deniz gibi
Aþka veda etmiþ topraklarda durmuþsun
Benim geçmiþ zaman içinde yan gelip yattýðýma bakma
Ben geleceðin kara gözlü zalimlerindenim
Bir tek köþen bile ayrýlmamýþken bana
Var olan ve olacak olan bütün köþelerinin sahibi benim
Ben geleceðin kara gözlü zalimlerindenim
Sen kaç köþeli yýldýzsýn
2.
Evlerinin içi ayna döþeli
Ayna hatýra gözler ve sevmek
Benim aþkým binbir köþeli ah binbir köþeli
Bir köþe gidince bin köþe yeniden gelecek
Ayna hatýra gözler ve sevmek
Evlerinin içi kabartma bahar
Köþelerde keklik gibi bakýp duran saksýlar
Halýlarý öpe öpe nakýþ yapar nakýþ gibi ayaklar
Siz söyleyin insan seve seve ölmez ne yapar
Köþelerde keklik gibi bakýp duran saksýlar
Evlerinin içi yeni güllerden
Görülmemiþ güneþleri görülmemiþ gözlerine getiren
Sað köþedeki entari sol köþedeki þapka
Beni katýl sularýn ortasýna býraka
Katýl sular güneþi gözlerinden götüren
Evlerinin içi gurur döþeli
Benim aþkým binbir köþeli ah binbir köþeli
3.
Sen geldin benim deli köþemde durdun
Bulutlar geldi üstünde durdu
Merhametin ta kendisiydi gözlerin
Merhamet saçlarýný ýslatan sessiz bir yaðmurdu
Bulutlar geldi altýnda durduk
Konuþtun güneþi hatýrlýyordum
Gariptin yepyeni bir sesin vardý
Bu ses öyle benim öyle yabancý
Bu ses saçlarýmý ýslatan sessiz bir kardý
Diþlerin öpülen çocuk yüzleri
Güneþe açýlan küçük aynalar
Sert içkiler keskin kokular diþlerin
Ýçinden geçilen küçük aynalar
Ve güldün rengarenk yaðmurlar yaðdý
Ýnsaný aðlatan yaðmurlar yaðdý
Yaralý bir ceylan gözleri kadar sýcak
Yaralý bir ceylan kalbi gibi içli bir sesin vardý
Sen geldin benim deli köþemde durdun
Bulutlar geldi üstünde durdu
Merhametin ta kendisiydi gözlerin
4.
Taþlarýn ortasýnda Leylanýn gözleri
Leyla köþe köþe göz göz þiirin ortasýnda
Ben Leylayý bulduðumdan yahut kaybettiðimden beri
Leyla ya o adamýn bardaðýnda ya o daðýn ortasýnda
Ben Leyla gibi güneþ doðarken uyanamam
Þehir gece gündüz benim içimde uyur
Leylayý götürüp Londranýn ortasýna býraksam
Bir bülbül gibi yaþayýþýný deðiþtirmez çocuktur
Leyla diyorsam kesik yanaklarýyla Leyla
Üç köþeli dünyasýyla
Okuyla yayýyla yaylasýyla acýmasýyla
Leyla diyorsam þu bizim gerçek Leyla
Biz seni iþte böyle seviyoruz Leyla
O gitti bize aðlamak kaldý kala kala
5.
Beni yeraltý sularýna karþý iyi savun
Týrnaðýný taþa sürten yitik keçilere karþý
Bu çeþmenin üç köþesinden hangisinden su içecek
Senin bahtsýz ve mesut Eyyubun
Atlarýn en güzel biçimini sessizce kalbime indiriyor
Ýçýmde Ýstanbul çalkanýrken bozbulanýk çeþme
Bir dans için can vermeðe hazýr bekliyorum
Sen orda gelirayak kuklalara insan gibi konuþmasýný öðretme
Su akýyor birikiyor kan lekeleri
Kurtulsam diyorum bir eser buna engel
Öyle büyüyor öyle çoðalýyorsun
Ýstanbul kalmýyor
Hangi köþesinde huzur o köþesinde sen
Hangi köþesinde yeni çaðlara uygun odalar
Ben bölünmez bir þairsem
Sen bölünmez bir anne
Bir çeþme
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.