İş İşten Geçmeden ...!

Ýþ iþten geçmeden
Günler sararýp solmadan,
Yýldýzlar ýþýðýný bir bir söndürmeden,
Ay bana küsmeden,
Akýllan güle aþina gönül.
Hýçkýrýklar hazana vurmadan,
Cam kýrýklarý yüreðimi kanatmadan,
Beyaz þalým omuzumdan düþmeden,
Kýlý kýrk yarýp, bahaneler uydurmadan,
Söz dinle..! Güle aþina gönül.
Gizlendiði yerden ayrýlsa diðer yaným,
Baharda güllerle açsa sol yaným,
Ýþ iþten geçmeden,
Çoþkun sular durulmadan
Kendin için nefes al,
Akýllan..! Güle aþina gönül.
Henüz vakit varken,
Son mevsim kapýya dayanmadan,
Dalgakýran þiirleri susturmadan,
Aþk narý dillere destan olmadan,
Akýllan güle aþina gönül,
Ýþ iþten geçmeden,
Son nefes musallaya dayanmadan.

Üstelik,
Ne þans kaldý, ne de gülen bir umut
Hepsi yaban ellere yar oldu,
’Mutluluk’ dersen,
Ardýna bakmadan soluksuz kaçtý,
Elimde avucumda kalan saðlýk oldu,
Onu da yitirmeden,
Ýþ iþten geçmeden
Akýllan saza divane gönül.
Sayýlý takvimden geriye
Dönde bir bak neler kaldý hazinende,
Aynada aðarmýþ saçlarýn,
Sinede gamlý hazanýn.
Daðlarda bir avuç kar,
Bacada tüten acý bir nar,
Onlarda,
Eriyip tükenmeden,
Yollara çýð düþmeden,
Gülümseyen gençliðim göç etmeden,
Ýþ iþten geçmeden,
Can özüm bedendeyken,
Bal sözüm petekteyken
Akýllan güle aþina gönül.
Býrak hýrçýn esmeyi,
Býrak hoyrat tozmayý,
Taban oluk oluk kan reva,
Hasretlik baþýma musalla.

Pirinçte kara taþ,
Yürekte dikenli yaþ,
Otur da ayýkla
Gülen sefayý, aðlayan cefayý,
Otur da hesapla
Dostu, düþmaný.
Ey benim, gevrek ömrüm,
Bir bir savruldu, susam taneleriyle.
Düþün de,
Ne kaldý hazinende,
Yollar tükendi, gurbet tükenmedi.
Ýþ iþten geçmeden,
Ay bana küsmeden,
Taze rüyalarýmý tarumara biçmeden,
Akýllan söze aþina gönül.
Umudun kolunda, halay baþý ben
Elimde beyaz mendil,
Kalemim mýzrap,
Evreni bileðimle yazsam,
Seyyah olsam, dolansam yedi düveli,
Bir düþün eþiðinden kolayca geçsem,
Akýllan mürekkebe baygýn gönül,
Uslan gül kokan söze aþina gönül,
Ýþ iþten geçmeden,
Son bilet kesilmeden,
Akýllan..! Kaleme divane,
Güle aþina gönül...
DÝCLE AYYILDIZ
Sosyal Medyada Paylaşın: