Her güzel þey gibi, Vuslatýnda bir tutamlýk ömrü oldu. Ne çabuk tükettim senli günlerin nefesini. Gözlerime bak, Ýçindeki gürültüyü duyabiliyor musun? Duyabiliyor musun? Dörtnala gelen çaresizliðin ayak sesini.
Kaç kere içtik, Ayrýlýk denen acý þerbeti. Kaç kere giydik hasretin korlu gömleðini. Yokluðunda tenhalaþýyor bu þehir. Nasýlda kimsesizleþiyorum, Yetim bir çocuk gibi. Gidiyorsun ya yine, Bilir misin nasýl yakar? Son veda seven birinin yüreðini.
Bakma gülümseyerek yolcu ettiðime. Dudak kývrýmlarýma sakladým, Kara buluklarýný yaðmurlarýn. Ýlk köþeyi döndüðünde, Semirdi metanetimi adýmlarýn. Benden önce isyan eder, “Gitme” diye haykýrýrdý, Dili olsaydý kaldýrýmlarýn.
15/4/2012
Zehra Atasoy Sosyal Medyada Paylaşın:
zehra atasoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.