Haznesinden haz dilendim verdi Rabbim bol kese
Þol cihânýn zevki anlýk, bir tadýmlýk bal imiþ
Ýbretâmiz geçtiðim yol düþtüðüm hâl herkese
Hâlde makbul kîl-ü kâlsiz, Hakk’a uygun hâl imiþ
Her günahtan, her gün âhtan bezdi rûhum, terledim
Savrulurken sýrra vardým çok tefekkür derledim
Bir derûnî meþke daldým, aþk nedir ezberledim
Anladým hem, tek hakîkat; her beþer hammâl imiþ;
Þükrü elzem her nefesten çaðrý varken tövbeye
Kýble bilmez ehl-i gaflet, cürmü sýðmaz heybeye
Sanki mahþer bir tevâtür, onca ihtar haybeye
Her musallâ haykýrýrken duymayan der; "lâl imiþ"
Bilmeyenler hoþ desinler; gamlý gurbettir küre
Gâye handan Hayy’a vuslat, batmadan aslâ kire
Vecde gelmiþ hû çekerken þilte verdim zâkire
Tesbihinden zikri salmak uykudan efdal imiþ
Puslu çaðlar þer tuzaklar perdelerken cenneti
Pek rahatsýn; silkelen bir ey Muhammet ümmeti!
Muttakînin dostu Berr’dir, hiç gecikmez himmeti
Nîmetinden yüz çevirmek affý zor ihmâl imiþ
"Ey sefil kul, yol karanlýk, hayli müþkül her etap!
Varlýðýmdan kalma gâfil, dünya fânî" der hitap
Akleden çün âþikârdýr þanlý rehber, Hakk Kitap
Þûlesinden akseden nûr, fark eden abdal imiþ
Kundaðýndan çýktýðýn gün pîr-u pakken, tertemiz
Anla artýk âsi nefsim rehberin kim, hangi iz!
"Yâ Habîbim!" taltifinden pâyidâr kul, en azîz
"Rahmeten lil âlemîn" dost, þemse denk eþkâl imiþ.
- . - - / - . - - / - . - - / - . -
Fâ’ilâtün / fâ’ilâtün / fâ’ilâtün / fâ’ilün
Mecit AKTÜRK