Karanlýklarýmdan, aydýnlýklara, Ya da, aydýnlýklardan karanlýklara, Giden o upuzun, incecik yolda, Gitmek, ve sona varmak istiyorum, Sessizce, dualar duyarak gitmek.
Elem, sarmýþ çepeçevre çevremi, Herkesin yüklediði dert, benim mi ? Acaba, öbür tarafta da, böyle mi ?, Görmek istiyorum, erden varýp da, Eðmem lazým sorulara kellemi.
Ne gariptir, ayaklarým istemez, Yürümek isterim de! o yürümez, Gitmek istemekle, neden gidilmez ? Ayaklarým gider hep geri, geri, Günahlarým, çok diye mi bilinmez.
Çekenim ben, dolu, dolu çileler, Bunlar benim kara yazgýmdýr diye, Sevdiklerimde de varmýþ, çok dertler, Verin onu da çekerim ! dert diye, Varsýn aðýr olsun, yüklenen yükler.
Ben azap çiçeðiyim, hak yolunda, Kahýr dolu daðarcýðým yanýmda, Hak ýþýðý, parlar yolun sonunda, Iþýk yol verir, durma der ruhuma, Giderim heybem dolu, sona doðru.
a.yüksel þanlý er Aralýk 2006-12-08 Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.