herkes kendine yürümeli biraz uzun mu uzun bir yolculuk gibi düþünmeli mesela artýk ne kadar yol alýnabiliyorsa...
bir çocuk çelme takacaktýr mutlak, afacanlýk deðil mi onunkisi hem sonra, dizlerinin kanamasýndan çok, yeni yeni kabuk baðlamasýna daha çok kulak kabartacaksýn, bu o kadarda fena bir yolculuk deðildi dedirterek...
en güzeli de bilyelerinle yeniden bir oyuna kurulmak yütülmek yok dersin be defa yütülmek yok...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasar_Çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.