düşünülmeden/düşürülmüş bir koy

sonsuzluk çýkýyor her defasýnda alnýmýn kývrýmlarýndan
ne yana dönsem
ya da ne yana dönsem çok daha ötesinsinde kurgulanmýþ oyunlar, oyuncularýyla
sanýrým üç beþ anlýk bir seviþmek buyurmuþ Tanrý daha çok,
daha çok grimsi mevsimleriyle

nereye koyarsanýz koyun,
bir yerde zamanda size gülüp geçecektir
aymazlýk deðil mi ?

dedim ki birgün
gel koyullalým upuzun bir yolculuða
geride boynu bükük birkaç sevgili kalacaktýr elbet
koyver gitsin dedim sonra bütün yaþanmýþlýklarý
koyver gitsin bir deri bir kemik kalmýþ inançlarýný
kýnayacaktýr elbet insanlar bizi
ki kýnanmak için en çokta yaratýlmamýþ mýydýk zaten
haydi düþür
resmi dairelerdeki bütün kayýtlarýný
düþüremem,
düþsüz yaþayamam dedi, uzun uzun düþünerekten bir koy yerinde

ki zaten, ne zaman bir þeyleri uzun uzadýya düþünmeye koyulsak
anlamsýz yolculuklar baþ gösterirdi ardýndan
sonra da mutlak alnýmýzýn orta yerinden,
mýhlanmýþ gibi kala kalýrdýk þu hayat denen karmaþada

Tanrým dedim, Tanrým
ne olur affet beni
þimdi desem ki þeytana uydum
biliyorum ki þeytan’da gülüp geçecektir...

Sosyal Medyada Paylaşın: