"Nasýl anlattýn beni bilmiyorum. Hangi sokakta yürümüþtük seninle ve hangi iki bakýþ yakýnlaþtýrýyordu bizi birbirimize hiç öðrenmedim.
Ben bunu bilmemeliyim...
Nasýl dile getirdin hikayemizi adýmý anarken akþam zamanlarýna... Akþam zamanlarý, nasýl bir hazin öykü dinledi ki, baþ eðiyor þimdi soðuk kaldýrýmlara...
’Yol uzun...’ demiþtim hatýrlýyor musun? ’Birlikte yürüyeceðimiz bu yol oldukça uzun. Günah iþleyebilirim, seni her zaman sevemem belki, belki beni sevmeni bir baþkasýný sevdiðimi sanarken istemem..
Kendime bile inkar ederim, çekip gideceðini anladýðýmda yitip biteceðimi...
Ama seni sevmekten vazgeçeceðimi sandýðýmda bile seni sevmekten vazgeçemem ben...’
Yürüyorsun deðil mi, bensiz de yürüyorsun. Ben olmayan bir ses seni dinliyor, ben olmayan bir ses seni seviyor, ben olmayan eller dokunuyor yanaklarýna ve ben olmayan gözler avutuyor bakýþlarýný...
Ben olmasam da, olmayan ben hep baþucunda.. Bir baþka tecellîye bürünmüþ; benim olmadýðýmý, unutturmuyor hiç sana.
Baþucundaki aynada baþka kadýn, saçlarý sarý... Baþucundaki etejerde onun kokusu, onun kitaplarý..
Baþýnýn yanýndaki yastýk o kokuyor, ben uzaktayým Sevgilim... Ben uzakta kalýrken bile; olmayan bir benle, o kadýndayým."
Asena Gülsüm Güneþ Sosyal Medyada Paylaşın:
Asena Gülsüm Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.