ŞİİRLER

ey ezilmiþlik!
bir gün ben de ulaþacaðým kapýlarýna.
yoksulluðun o sonsuz panayýrýný aþacaðým.
aþkýn þiirini ve memuriyetini kuracaðým
ve elbette bitecek zamanla edebiyat tarihi
sevdanýn ve alkolün kahramanlýðý er mektuplarý
gurbetin yüreðimi daðlayan diktatörlüðü.

sevgilim acemi bir karanfil gibi açýyor
her sabah þehrin yanaklarýnda
bense her gece sýkýntýdan ve yeminden
elbiseler biçiyorum, namussuz ve onurlu sevdalar
daðlarý daðlarý da deliyor yalnýzlýk

ýþýdým yoksulluða, periþanlýða.
uykusuz kamyonlar çizdim gecenin alnýna
devþirme köyler, puslu kasabalarda dolaþtým.
kaç yýl
umudun ve ezilmiþliðin çadýrýnda besledim
yorgunluðu
sokaklarýn dilber ellerinden öptüm
saçlarýný okþadým daðlarýn
ve kuþlar bile uðramazken karanlýðýma
þimdi hey desem þehri saçaklarýndan sarsýyor yalnýzlýðým

eðil yüzüme sevgilim, çöz iplerini
o uslanmaz hayvanlýðýmý utandýr, býrakýlmýþlýðýmý çýnla
çünkü doymuyorum abazanlýðýma pazar
mecmualarý, þahane çirkinliðim ve hülyalarýmla
ey serseriliðim, ey anýlarýmýn ahþap kraliçesi
þarabý sev, tütünü incitme, beni de unut artýk.

Sosyal Medyada Paylaşın: