ÇAYLAR ŞİRKETTEN -4
Geçen yýl Rasim gitti, çocukluk arkadaþým
mektubu gelir ara sýra:
’Kýymetli arkadaþým Halil
Satýrlarýma baþlamadan önce selam eder
her iki ellerinden sýkar gözlerinden öperim.
Halil göndermiþ olduðun en az senin
kadar kýymetli mektubunu aldým.
Bilemezsin ne kadar memun oldum
ben de seni biraz olsun memnun etmek
için bu çirkin satýrlarý yazýyorum’
Ne çirkin satýrlarý
içi hiç yazýlmamýþ bir mektuba bile hasretim kaç yýldýr
’Diyorsun ki ben de yazýldým ve önümde 50-60 kiþi var
ve buranýn durumu hakkýnda bilgi istiyorsun. Sana
kýsaca anlatayým. Elime þahsen 700 ile 800 mark geçer
Lojmanda oturuyorum. 80 mark kira. yemeðimi kendim yapýyorum. Fabrikaya gelince. Almanya’nýn en büyük fabrikasý. Ama en az para veren fabrika. Bazan fýska, bazan kalýpçý, bazan da çubukçuluk yapýyorum.’
Ne fýskacýlýk ne kalýpçýlýk
elimden her þey gelir yeter ki çalýþacaðým iþ olsun
’Þunu belirtmek isterim. Kesilen 80 mark elime geçen paranýn içinde deðil. Bütün temennim senin Almanya’ya gelmen. Neresi olursa olsun. Burada adamý çok çalýþtýrýyorlar. Ayakkabýyý çýkartýpyataða giriyorum. Bir de nereye gidersen oraya uyacaksýn. Türkiye’de bay , burada herr. Ýstemeyerek satýrlarýma son verirken tekrar selam eder, acele cevap beklerim.’
Sanki ben istemiyor muyum gelmeyi
öylesine susamýþým ki alýnterinin sýcaklýðýna kaç yýldýr
Ne kadere inandým þimdiye kadar
ne kýsmetten medet umdum
ama biliyorum ki
’vasýfsýz iþçisin’ deyi silecekler künyemi
Almanya defterinden de
Serinlik pusuda
acýyla kararmýþ günlerimi düþünüyorum
acýyla aydýnlanacak günlerimi
genç kýzlýðýndan beri çeyizi namerde yadigar anamý
yüreðimden kopan fýrtýnada yolunu yitirmiþ bir gemi
bacadýndan çýkan dumanýlný avuçlarýma býrakarak uzaklaþýyor
bir kýrmýzý balýk
(ne zaman denize baksam bir kýrmýzý balýk olarak
görüyorum kendimi)
yosun yeþili mendiliyle
siliyor a
alnýma
sývanmýþ
karanlýðý
Serinlik pusuda
bir sis yumaðý aðýr aðýr geçiyor alnýmýn duldasýndan
geleceðimi düþünüyorum
geçmiþimi
karanlýk
da
eriyor
aydýnlýk
da
Pulu acýyla mühürlü adresi sevdaya yazýlý yüreðimde
gurbetliðimi düþünüyorum
Serinlik pusuda
sevda da eriyor hicran da
sevincinin kaymaðý alýnmýþ, yapraklarýna çið düþmüþ yüreðimde
kendimi düþünüyorum bir de:
’Dert yoðuken serimde
derdimle kardaþ oldum
düþtüm gurbet ellere
çilemle yoldaþ oldum
Sevdalýðý yaþamadým
mutluluðu tadamadým
hasretliðe varamadým
gurbetle kandaþ oldum
Karanlýkta erimezdim
ayydýnlýkta çürümezdim
yalnýzlýða yerinmezdim
acýyla kardaþ oldumé
Sesine þivan düþe hasret
Akþam inmek üzere. Nerede yatmalý bu gece. Hep gündüz olsa. Kývrýlýr kalýrsýn bir park kanepesinde. Çimenlerin üzerinde. Alýr gider bir aðaç gölgesi, bir su sesi içindeki kederi hüznü. Ama gece. Gece kime sýðýnýrsýn. Þimdi köyde olsam. Anam tandýrý yakmýþtýr. Yorgana sarýnýr, tandýrýn kýyýsýna uzanýrdým. Kemikli elleriyle saçlarýmý karýþtýrýrdý. Elimde bir dürüm. Yeþil soðan, lor. Ne çok özlemiþim anamýn ekmeðini. Akþam inmek üzere. Nere gitsem, nerde gecelesem. Her sokakta yüzlerce otel. Her kentin bir oteli var. Ýzmir Palas, Afyon Denizli Oteli. Edirne Kýrklareli Oteli. Trabzon Oteli. Otel Rize Palas. Yalnýzlýk Palas...... Acý Oteli... Gurbet Palas...
Dolanýp durdum son vapur da demir alana kadar
kapý aralýklarýndan baktým sýcaklýðýn
Sabah Sirkeci garýnda uyandýðýmda
yeni bir gün baþlamýþ güneþ mavi yazmasýný
baðlamýþtý gökyüzünün boynuna
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.