Keþke yazmasaydým o son þiiri, Kýymasaydým sana... Öyle bir sessizliðe, gömdüm ki seni, Farkýndayým, Etme desem, Gitme desem, Hayat desem, Sen desem, Ben desem, Biz desem, Elden ne gelir desem. Ne desem de, Alsam üzerinden, Esvap ettiðin o renksiz sessizliði... Ve yerine nazilli basmasý, Uzunca bir entari... Sevinçten, þen þakrak bir neþeyi, Tepeden týrnaða giydirsem. Ana gibi, yar gibi, kadýn gibi, Yeniden sevdirsem kendimi, Vatan gibi, Bayrak gibi, Anlamadým demesen, Baþýn eðip sükut ederken, Peki der gibi ala çalsa yanaklarýn, Kýrmýzý güller kýskanýrken seni... Bir firavun haspanýn elinden çekip alsan beni... Kurtlar sofrasýndan, kuzuyu çeker gibi, Leyla, mecnuna nasýl titrerse, Öyle titresen, öyle aðlasan iþte, Aðlasam dizlerinde... Ve sen, Bir daha, bir daha hiç susmasan... Nefes aldýðýnda sustuðun gibi, Canýmý acýttýðýn gibi, Acýtmasan içimin, Ýçindeki o, masum çocuðu,
Ve sen... Yine konuþsan o yarým aðzýnla, Hiç susmasan, Durmadan konuþsan. Hep konuþsan ben hayalini taþýrken, O sevda ülkesinin tehlikeli semalarýnda, Hiç bir sisine, pusuna dokundurmadan, Ýndirsem seni gönül sarayýma... Ve buyur ederken Gönlümün hizmetkarlarý... Sen, yeni bir aþk mevsiminden geçerek, Cam pabuçlarýnla atlas örtülü, Merdivenlerini soluksuz ve koþulsuz, Tutsan yüreðimin sýcacýk ellerini, Ellerimde bulsan kendini, O sultanlarýn rüyalarýný süsleyen altýn þatoda... Ne altýný be her noktasý incilerle iþli, Etrafý denizlerle çevrili… Ama… Ama hapis deðilsin(ki)… Uçan tahtýn, yada halýlarýn var, Bu ülkede her þey keyfine amade... Baþtan baþa gezebilirsin, Sana ait gönlümün kainatýný,
Her þey ama her þey. Sana kurulu bu ülkede, Þaþýrdýn mý neden? Sana hiç þiir yazan olmadý mý? Hep sen mi yazdýn, benim gibi? Desene, bulduk kaybetmezsek birbirimizi? Olsun böylesi belki daha iyi ya… Artýk sen bana, ben sana yazarýz… Bir sen, Bir ben, Nasýlsa, bir varýz, bir yokuz… Hayal deðil mi, yaþam dediðimiz bu karmaþa? öyle ise bu hayalde, baþkasýna yer yok… Bir sen, Bir ben, Birde, birde aþk var sadece… En tutkulu, En ihtiraslý, Asimi asi? Hergele mi hergele? Benim bildiðim, zaten hesapsýz yaþanmalý… Aþk’a kurgulu geceler.. Yeter ki sen yine sar beni… Ana gibi, yar gibi, kadýn gibi, be kadýn gibi… Ben ölsem diyorum kollarýnda, Usul usul, uykuya dalarken, Ve uyandýðýmda yine, Cennet hurisi seni bulsam yaný baþýmda, Ellerinden içerken sonsuzluk iksiri, Varsýn, olsun da kýyametimiz, Aþk olsun.
_____________yorgunkalem...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yorgun-kalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.