Ol âþýklar coþa gelir, tazelerler imaný Duman olur, buhar olur,asumanda tüterler Boþa geçmez hiç anlarý, kâr ederler zamaný Burda olur, þurda olur, cümle kuþla öterler
Allah ! diyerek; dönerler, ta gönülden coþarak Karlý daðlar tozlu yollar, dere tepe aþarak Beden denen o kabýndan, damla damla taþarak Özden olur, gözden olur, her toprakta biterler
Eðriliðe yol vermeden, doðru yolda giderler Vatan denen o yurtta, koyun kuzu güderler, Canýn iste canýn verir,canýn kurban ederler Þehit olur, gazi olur, bayraklarý çatarlar
Ol âþýklar sebebine, rahmet yaðar yurduma Gahi Yunus idi, gahi; Ahmet derler adýna Mevlanâ’nýn Þems’idir o, baþýn verir yadýna Candan olur, tenden olur, kuyularda yatarlar
Ezel bizim,ebed bizim, her dem âþýk olursan Gören gözler sönmez olur,hâk yolunda ölürsen Ol Hâk seni irþad eyler, sen kendini bilirsen Sultan olur, mihman olur, her gönülde atarlar
Arzeni’yem âþýk olmak,her dem arzumdur benim Kula kulluk eder isem,yansýn piþsin bedenim Feda olsun hak yoluna,günde bin kez þu caným Dilden olur,serden olur,nur gölüne batarlar Sosyal Medyada Paylaşın:
Erzurumlu Selim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.