uçurtmamý kaybettim seni düþlerken bir hain rüzgarýn esintisi çaldý ipini kayýverdi aniden... ellerimden uçurtmamý kaybettim beyaz bulutlarýn kenarlarýnda oynaþtýrýrken sen düþünce yâdýma caným çekildi o an... ipini tutamadým uçurtmamýn acý bir rüzgarýn uðultusunda geçmiþtim kendimden soðuðu sensizlik... sesi ise kimsesizliðimdi rüzgarýn... uçurtmam kayýp... fakat sen hep hayallerimdesin... rüzgarlara yeni uçurtmalar salarým yine fakat seni sensizliklerde anmalarým hiç eksilmeyecek sensizliðin acýsýna düçar olunca benliðim biliyorum çok uçurtmalar ellerimden kayýp gidecek...
Metin Kaya ÝLHAN Faroz TRABZON Sosyal Medyada Paylaşın:
Metinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.