Gözlerin

Kalbimin yoluna pusu atmýþ bir gerilla,
Gönlümü esir alan eþkýyadýr gözlerin.
Yaldýzlý gökyüzünden süzülüp bin fasýlla,
Uykularýmý bölen bir hülyadýr gözlerin.

Kýyýsýna uzanýp hayellere daldýðým,
Uçsuz bucaksýz engin, okyanustur gözlerin.
Enginlerinde yüzüp de, ilhamlar aldýðým,
Ýlahi bir güç,bir Ermiþ Yunus’tur gözlerin.

Seyretmeye doyamadýðým çoban yýldýzý,
Gecemi aydýnlatan bir ýþýktýr gözlerin.
Koþup yakalayamadýðým gönül hýrsýzý,
Gönlümü çalýp kaçan bir aþýktýr gözlerin.

Ocaðýna düþüp de önünde diz çöktüðüm,
Mýsýr’a hükmeden bir Firavundur gözlerin.
Yaradanýn yazýsý diye boyun büktüðüm,
Kaderime yazýlmýþ bir kanundur gözlerin.

Ömrüm sökülüp giderken, farkýna vardýðým,
Ýçimde çoðalan, sonsuz zamandýr gözlerin.
Merhem yapýp kanayan yüreðime sardýðým,
Yaralarýma ilaç, bir dermandýr gözlerin.

Sahralara düþüren, aþk ateþiyle yakan,
Kays’ý divane eden bir Leyla’dýr gözlerin.
Bir Kevser ýrmaðý gibi cennetlerde akan,
Aþýðýna armaðan bir dünyadýr gözlerin.

Hüseyin Keleþ
Sosyal Medyada Paylaşın: