Sonbaharda Ayrıldık
Aralandý ayrýlýðýn kapýsý,ve bitti,
Kalkacak olan sarý renkli bir otobüstü,
Kopardý ellerimizi, seni alýp gitti,
Sisli sonbahar günlerinden bir akþamüstü.
Koþtum arkasýndan otobüsün, beþ on adým,
Anlatsa o aný þu yollar, gelse de dile,
Süzüldü yaþlar yanaklarýmdan ve aðladým,
Kader seni benden kaçýrýrken yaban ile.
Yýkýldým,bakakaldým ardýndan yapayalnýz,
Aðladý tüm otogar,aðladý kaldýrýmlar,
Bir yaðmurlu gece çöktü,her taraf ýpýssýz,
Bir hasretin vurdu beni,birde yýldýrýmlar.
Ve gittim dolaþtýðýmýz mekanlarý gezdim,
Ne kokun vardý,ne de o liseli aþýklar,
Ýçtim durdum sabaha kadar,her þeyden bezdim,
Ne kadehler avuttu,ne de o loþ ýþýklar.
Hüseyin Keleþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.