Bütün mumlarý söndür,karanlýða hazýr alýþmýþken.
Boþuna boðuyorum kendimi zamana,
Ait olduðun,geride býraktýðýn bir kalbin yolunu tut,
Ona geri dön.
Ama yüzünü bana dönme.
Çilekli turtanýn son dilimi, benim bildiðim ölmekti.
Bir maganda kurþunu bana geri versin geleceði,
Bir sokak kavgasýnýn baþ kahramaný söndürsün ruhumu.
Kefen kokulu yaþamak, kýyýsýdýr denizin, ah bir adým atsam,
Paçam sývanmadan, ruhum denize kum olmadan.
Bu son kahraman, ellerim hayatýmý anlatan.
Zehre gömülsün bileklerim de daha seni yazmasam.
Yaðmayan yaðmurun gözlerimden saðanak,
Gönlü derde boðan,hýrsýz zamandan çalan.
Ne oldu da son demine geldik güneþin,
Kýrk yýlý dolmuþ hatrýn ve seviniþin.
Son kalemin homurtularý omurgama çöken,
rimelin dizlerimi titreten.
Ben bir hayatý yýktým da geçtim üstünden enkazýn,
Yarý yoldan dönüyorum sularýn,mezarýmý kazýn.
Hayatýn anlamýndan dönüyorum,
Kefenimi hazýrlayýn.
Sönüyorum doðduðum gibi topraða,
Mezarýma kazýsýn kainat adýný,
Aldý öcünü Dünya...
Bahattin B.
01.06.2012 CUMA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.