Üzgünüm Sevgili!

üzgünüm sevgili.
büyütemedim seni içimde.
kaydýn gittin her defasýnda ellerimden.
dur diyemedim!
gitme kal, diyemedim
üzgünüm sevgili öldüremedim kendimi ellerinde!

þimdi aþka eksik iki aþýðýz!
soysuzlaþan bir acýyýz!
ikimizde bulamadýðýmýz bir aþký doðarken, öldürdük yüreklerimizde!
hazýrdýk oysa sevmeye,
birbirimiz için koþulsuz ölüme.
ayrýlýk zamaný geldiðindede ölmedikmi söylesene sevgili!
üzgünüm sevgili!
aldýðým nefes hala sana adaktýr yüreðimde.
kesmeden bileti ayrýlýða, gidiþini izledim uzaktan.
gözümden iki damla süzülen yaþlar bizi anlattý!

üzgünüm sevgili.
dur diyemedim.
gitme kal, diyemedim!

þimdi yapayalnýz yüreðimde seni ararým koca þehirde.
kokunu sorarým kaldýrým taþlarýna.
yolum sendin oysa, artýk can yok bedenimde.
söylesene sevgili, öl dedim de ölmedin sen de!
gel dedinde gelmedimmi koþa koþa!
kan revan ölüyorum sensizlikte!

küskünüm sevgili.
Seni veren ALLAH’a kurban olmazmýydým ben bakarken gözlerine,
þimdi ölüyorum en tenha yerlerde.

Asýp kesiyorum mýsralarý ardýna.
kaç þiirimde cinayet iþledim
katil oldum sözlerimde
tükenmez denen kalemler bile tükendi gidiþinde!

sýðdýramýyorum yokluðunun boþluðunu içime!
ölüyorum sevgili!
Ölüyorum bakamadýðým gözlerinde...
Sosyal Medyada Paylaşın: