OT HIZI-2
Cema’atül - Ýfna
(Yok Etme Meydaný)
IX.
(Elias Canetti’nin "Çýkýn"ý)
Alandaki her sesin içinde bir þey arýyorum,
aþinasý olduðum bir þey olmalý, bir ses çýkýný, -
bir baþka hayattan kýyýya vurmuþ bir artýðým,
kayanýn üzerine çömelmiþ kalýntýma bakýyorum. -
("Yerde kahverengi küçük bir çýkýn arýyordum;
bir sözcük bile deðil, yalnýzca bir ses çýkýný,
pes perdeden, uzayýp giden, bir výnlamayla öten
"e-e-e-e-e-e"lerden oluþan bir kahverengi çýkýn");
"Daha uzaktan kulak verip sesleri dinliyordum":
Bir yaz gecesi rüyasý durmakta, kýlýk deðiþtirmiþ,
dilenci halinde karþýmda, bir kahverengi çýkýn,
baðdaþ kurup oturmuþ, þaþýrtýcý bir Maðribi anýtý -
taþtan deðildi ama bir varlýktý, kuþkusuz bir canlý,
bedeni ölmüþ birkaç kez, ruhu sesiyle birleþmiþ;
bir yaz gecesi rüyasý olarak durmakta, karþýmda,
bir yaþama denk ses ararken öteki sesler arasýnda.
X.
Þap ve kalay kokusu! Býçakcý ustanýn
bir fidye borcudur kutsal ocak hazretlerine,
tuzla demlenir çünkü aþýðýn cömert kalbi.
Gündüzün yüzlerce, gecenin bir adý var!
Bir çocukluk çaðý yangýný, tütmekte hâlâ,
Ashâb-ý Kehf’i anlatýrken kör nakkaþ,
su içmekte bir geyik ailesi, iki yanýmda.
Gündüzün yüzlerce, gecenin bir adý var!
Ocaðýn baþýnda harf sýrrýna ermiþ bir usta,
alnýnda batýl zamanlarýn sapkýn vahiy teri;
bir Hýzýr görmüþ, yýkandýðý ateþin suyunda.
Gündüzün yüzlerce, gecenin bir adý var!
"Aþýk ve maþuk benim!" diyor dilsiz meddah,
"Diyeti ödenmiþtir dinsiz ocaðýn, ateþe,
býçak sapý olacak kurbanlarýmýzýn boynuzu!"
Gündüzün yüzlerce, gecenin bir adý var!
XI.
Bir binek taþý tanýdý beni, sefernamemde,
görüp týrnaðý dökülmüþ baþparmaðýmý,
(çýkarmýþtým demir çarýklarýmý, yorgun)
kýlýk deðiþtirmiþ emanet halimle bir vahada
niþanemden tanýdý beni. Ah, yolum kýrýldý!
Sýçrayarak uyandým bir bedevi uykumdan
ve baktým : Sýðdýðým sahranýn ucu bucaðý yok;
gördüm ki suretimi gizlemekte bütün taþlar.
Bilemezdim, kimse söylememiþti nedense bana:",;
"Bir cehennemdir kendinden haberli olmak!"
XII.
Bir Alan’dayým! Hiçbir yerde!
Bir aþkla, sýðýþýyoruz birbirimize.
Çekip gölgemi mýknatýs gölgesiyle
kalabalýðýn içinden
gezdiriyor beni bana doðru
içine alýyor beni
içime alýyorum onu
geziyor beni
bir aþkla, sýðýþýyoruz birbirimize
taþýyoruz birbirimizi
taþýyoruz birbirimizden
(0 ve ben!)
daðlarý akarsularý denizleri geçerek
bir çöldeymiþ gibi, bana doðru,
bir çöldeymiþ gibi, ona doðru
çile yollarýmdan birinde
ne gönül ne fitil ne ateþ. ..
Mum ýþýðýnda olmuþtu son geliþim,
ispermeçet açmayacak dönüþ yolumu.
*
Çýplak ayakla durdum güneþin huzurunda,
Duydum : "Lambada titreyen alev üþüyor"
Bedenim çýplak, durdum, güneþin arkasýnda,
rüzgârýn bir taraðýný kýrdý fildiþi saç telim.
Tez olun, kýrk haramiler el koydu uykuma,
benim, bir eksik yaþamlý, bu zamansýz kafirin.
*
Doðduklarý evlerde ecelle ölen kadýnlar!..
Adak çiçekleri toplamadan, bir kez olsun,
bir hasret ýrmaðýna fýrlatmadan onlarý, aþkla.
Hiç sitem etmezler günün doðuþuna, hiç,
bu yas onlar için, diyor, bu heyula düðün,
onlar içindir, diyor, bu zýndýk þeb-i yelda.
Kýl torbasýna koyuyor aþýk kemiðini, sonra,
dar zamanlarda büyü bozan efsane bekçisi.
*
Uykusuz gecelere bir sor bulmak istiyorsan kendini,
ama ne korkunçtur, dayanabilir misin, kendini bulmak.
Aklýn varsa yitirirsin kendini bulduðun bir anda,
sarp yolunda gidersin, müþrik yatýrlar selamlar seni.
Kendine kýyar bir gün bir þey olmak isterse tuðla.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.