ÖNSÖZ

Bazan bir sözcük arar ozan, bekler
bir anahtar sözcük, baþlamak için þiire,
bir görüntü bazan, bir ses, bir koku,
bazan da bir þey, bir devinim izi.

Hepsi var, hem de istemediðin kadar;
kireç yanýðý görüntüler: Lemnos, Ayios Istratis,
üç tanýk sözcük: Makronissos, Yaros ve Leros;
sürgün ve iþkence öyküleri, burun sýzlatan.

Aðaçlar: Zeytin, çýnar, incir, okaliptüs
Duvarlar: Ak badanalý bahçe duvarý
Sesler. Saban, çýngýrak, keçi melemesi
Baþka þeyler: Kiraç taþlarý, mavi ve yeþil.

Bir de fotoðraf var, eski biraz:
Gülen bir kadýn, saçlarý kýsa, tatlý esmer,
bir çocuk, kývýrcýk saçlý, üç-dört yaþlarýnda,
ve bir erkek, kýsa pantolon giymiþ,
kollarý çapraz, gövdesi çýplak
ve belinde bir asker palaskasý.

Bir asker palaskasý: Týpký o
parmaða dolanan beyaz iplikler gibi,
hatýrlamak için, unutmamak için
bir tarih yorumcusu gerektiði zaman.

Gülüyor adam, mutlu olduðu da söylenebilir,
’daha az gökyüzü istemem’ der gibi sanki.
Ancak bir emekçi ozan böyle durabilir ayakta,
bunca deney ve bunca sýnavdan sonra.
Sosyal Medyada Paylaşın: